Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1 (beş kez), 168/2 (beş kez) ve 52/2 (beş kez). maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis, 1 yıl 9 ay hapis, üçer kez 1 yıl 6 ay hapis ile 2.000,00 Türk lirası, 6.000,00 Türk lirası, 6.000,00 Türk lirası, 10.000,00 Türk lirası ve 15.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2014 tarihli ve 2014/84 esas, 2014/230 sayılı kararının Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 11/11/2015 tarihli ve 2015/3942 esas, 2015/30802 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip kararın infazı aşamasında, hükümlünün uzlaşma yasasından yararlanma talebinin reddine ve infazın devamına ilişkin Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/01/2017 tarihli ve 2014/84 esas, 2014/230 sayılı ek kararına yapılan itirazın reddine dair ilişkin Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2017 tarihli, 2017/39 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/04/2017 gün ve 94660652-105-07-3610-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/04/2017 gün ve 2017/25082 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile 5237 sayılı Kanun"un 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış ise de, 5237 sayılı Kanun"un 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun uzlaşma kapsamında olmaması ve “uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suç ile birlikte işlenmesi halinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz” şeklindeki 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasının son cümlesinde ki düzenleme karşısında, sanığın katılan ..."ya yönelik dolandırıcılık suçu ile birlikte belgede sahtecilik suçunu işlediği anlaşıldığından, katılan ..."ya yönelik dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamı dışında olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Hükümlü tarafından uzlaşma talebinde bulunulması üzerine, Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/01/2017 tarihli ek kararıyla, hükümlünün yeni kanun ile birlikte uzlaşma kapsamına alınan dolandırıcılık suçu yanında uzlaşma kapsamı dışında kalan özel belgede sahtecilik suçunu da işlemiş olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun"un 253/3-son cümle uyarınca uzlaşma yoluna gidilmesinin mümkün bulunmadığından bahisle talebin reddine karar verilmiş ise de,
Somut olayda, sanık hakkında müştekiler ..., ... ve ..."ya karşı sadece dolandırıcılık eylemleri yönünden yargılama yapıldığı ve Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/10/2014 tarihli kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verildiği, sanığın her bir müştekiye yönelik eyleminin birbirinden bağımsız olarak değerlendirilmesi gerektiği cihetle hükmün infazının durdurularak, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.02.2017 tarih ve 2017/39 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 03.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.