Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/36632 Esas 2013/10623 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanık ..."a yüklenen mala zarar verme suçu bakımından yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE;
II) Sanık ..."a yüklenen hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal; sanık ..."a yüklenen hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları bakımından yapılan incelemede;
Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmeyerek eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 Esas, 2013/ 17 Karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK"nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi; dolayısıyla uzlaşma kapsamı dışında bulunduğundan, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ... ile müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 11/04/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.