2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/4866 Karar No: 2020/5754
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4866 Esas 2020/5754 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi'nde yapılan karşılıklı boşanma davasında, davalı-karşı davacı kadının maddi tazminat talebi TMK m. 174/1 harici uğradığı zararlara ilişkin olduğu gerekçesiyle dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine karar verildi. Eşya ve çeyiz alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/l-a-6 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararların kesin nitelikte olduğu belirtildi. Kanun maddesi ise \"Yargılama ve kesin hükümlerin tabi olacağı yer\" başlığını taşıyor ve buna göre, bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararlar kesin nitelik taşıyor.
2. Hukuk Dairesi 2020/4866 E. , 2020/5754 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat talebi ve maddi tazminata ilişkin verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı-karşı davacı kadının maddi tazminata ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Davalı-karşı davacı kadının maddi tazminat talebi TMK m. 174/1 harici uğradığı zararlara ilişkin olduğundan, mahkemece açıklattırılması ve nispi harç eksikliğinin giderilmesi için süre verilmesi, sonucuna göre görev hususu da değerlendirilerek, bu konuda karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiş, bu karara karşı davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/l-a-6 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararlar kesin niteliktedir. Bu nedenle, davalı-karşı davacı kadının eşya ve çeyiz alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davalı-karşı davacı kadının, boşanma davasının ferilerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, eşya ve çeyiz alacağına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.16.11.2020 (Pzt.)