MAHKEMESİ :Antalya 1.Aile Mahkemesi
TARİHİ :19.2.2008
NUMARASI :Esas no:2004/1469 Karar no:2008/202

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafakalar, tazminatlar, şahsi ilişki ve velayet yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı kadın tarafından ziynet eşyaları ve hastane masrafları alacağına yönelik harcı verilerek usulüne uygun şekilde açılmış bir dava veya karşılık davanın bulunmadığının, toplanan delillerden, davacı kadının eşinin ailesine hakaret etmesine karşılık, davalı kocanın da babasının, eşine yönelik hakaretlerinde tepkisiz kaldığı, evlilik birliğinin temelinden sarsılması hadiselerinde tarafların eşit kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının herhangi bir iş ve gelirinin bulunmadığı, boşanmakla yoksulluğa düşeceği dosya arasındaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanununun 175. madde koşulları davacı yararına gerçekleşmesine rağmen, davacının yoksulluk nafakası talebinin reddi doğru olmamıştır.
3-Davacı kadının çeyiz ve ev eşyalarına yönelik talebi boşanmanın eki niteliğinde değildir. Davacının bu talebi ayrıca nisbi harca tabidir. Yatırılan başvurma harcı bu talebi de kapsar. Davacıdan peşin nispi harcın ikmal ettirip (Harçlar Kanunun: 30-32.md.) sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken bu talebe ilişkin olumlu-olumsuz bir karar verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
4-Davacının Türk Medeni Kanunun 174/1.maddesi kapsamında maddi tazminat talebi bulunmadığı halde davacı lehine maddi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
5-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyize konu hükmün 2, 3, 4 ve 5 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 3 ve 4 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacı kadının 174/1. maddesine dayalı maddi tazminat miktarına ve davalı kocanın reddedilen tazminat talebi dolayısıyla vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelemesine yer olmadığına, temyize konu diğer bölümlerin ise 1. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzer oybirliğiyle karar verildi. 06.10.2009 (Salı)