MAHKEMESİ : GEBZE 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/06/2014
NUMARASI : 2012/136-2014/580

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, yaptığı iş nedeni ile meslek hastalığına tutulan davacının davalı işverenlik tarafından haksız olarak işten çıkarıldığını, tehditle davacıdan fesih ve ibrâ belgesi alındığını, davacının zaman kavramından bağımsız olarak bazen 24 saat aralıksız çalıştığını, günde ortalama 10-12 saat çalışma zorunluluğunun kendisine yüklendiğini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, fazla mesai, yıllık izin gibi alacaklarının tamamının ödendiğinin bordrolardan ve ödeme belgelerinden anlaşıldığını, davacının işten ayrılmayı bizzat kendisinin istediğini, ibrânâmenin ikrah ile alınmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacıya iş aktinin feshinde bir miktar ödeme yapıldığı, bilirkişi raporuna göre hak kazandığı işçilik alacaklarının ödendiğinin davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti haricindeki taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosya içeriğine göre, dosyaya kök ve ek bilirkişi raporlarından sonra yıllık izin defteri fotokopisi ibraz edilmiştir. Hakkı ortadan kaldıran belgenin mahkemece dikkate alınması gerekir. Davacı asıla bizzat bu belge gösterilerek bu belgede görünen yıllık izinlerin kullanılıp kullanılmadığı araştırılmalı, mahsubu gerekip gerekmediği değerlendirilmelidir.
3-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, yapmış ise süresi ihtilaflıdır.
İş hukukunda çalışma olgusunu, bu kapsamda fazla mesai yaptığını, tatillerde çalıştığını iddia eden işçi, karşılığı ücretin ödendiğini de işveren kanıtlamalıdır.
Fazla ve tatillerde çalışma her türlü delille kanıtlanabilir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır.
Diğer taraftan 6100 HMK.’un tanıkla ilgili hükümleri incelendiğinde, 240/1 maddesinde “Davada taraf olmayan kişiler tanık olarak gösterilebilir”, 250. Maddesinde “Tanığın davada yararı bulunmak gibi tanıklığının doğruluğu konusunda kuşkuyu gerektiren sebepler varsa, bunu iki taraftan biri iddia ve ispat edebilir” ve 254. Maddesinde ise “Dinleme sırasında öncelikle tanıktan adı, soyadı, doğum tarihi, mesleği, adresi, taraflarla akrabalığının veya başka bir yakınlığının bulunup bulunmadığı, tanıklığına duyulacak güveni etkileyebilecek bir durumu olup olmadığı sorulur” kurallarına yer verilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tanıkları davacının annesi, eşi ve davalı ile arasında dava olan kişilerdir. Tanıklıklarını güveni etkileyecek durumları olduğundan, fazla mesai süresi davalı tanıklarına göre hesaplanmalıdır.
Davalı tanıklarına göre ve davalı tanıklarından birinin hâlen davalı işverenlikte çalıştığı da gözetilerek, davacının ortalama olarak haftada 5 gün 08:00-18:00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile ve 2 haftada 1 kez de cumartesi günleri çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu çalışma şekline göre ise davacının ilk hafta 45 saat aşan çalışması bulunmadığının, ikinci hafta ise Cumartesi çalışmasından dolayı 9 saat fazla mesai yaptığının kabulü gerekir. Yılda 270, ayda 22,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü hatalıdır.
4-Davalının ünvan değişikliğine uğradığı yargılama esnasında Mahkeme"ye bildirilmiştir. Bu ünvan değişikliğinin gerekçeli Mahkeme kararı başlığında gözetilmemesi de ayrı bir bozma nedenidir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.