İş ve çalışma hürriyetinin ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18767 Esas 2019/2142 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18767
Karar No: 2019/2142
Karar Tarihi: 22.01.2019

İş ve çalışma hürriyetinin ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18767 Esas 2019/2142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bu kararda, sanığın iş ve çalışma hürriyetini ihlal suçlamasıyla mahkum olduğu belirtiliyor. Ancak sanık suçlamayı kabul etmediği gibi, tanıklar da sanığın böyle bir eylemde bulunduğuna dair herhangi bir bilgi vermedi. Ayrıca, mağdurun zorunlu vekili olan vasi atanan kişinin beyanları da dikkate alınarak, sanığın suçunu işlediğine dair yeterli delil elde edilemediği için, mahkumiyet kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğu belirtiliyor. Ayrıca, TCK'nın 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanması mümkün değildir.
TCK'nın 53/1-b maddesi: Temyizinde veya müdahalesinde hukuka aykırılık bulunan hükümlerin bozulması.
18. Ceza Dairesi         2016/18767 E.  ,  2019/2142 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanığın aşamalardaki beyanında üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, tanıkların sanığın iş ve çalışma hürriyetini ihlal eylemine ilişkin herhangi bir anlatımda bulunmamaları karşısında, akıl zayıflığı nedeniyle kendisine vasi atanan mağdurun zorunlu vekili olmadan duruşmada alınan beyanı ve mağdura vasi olarak tayin edilen katılanın aşamalardaki beyanlarından başka dosya içeriğine göre sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyete yeter şekilde delil elde edilememesi nedeniyle beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla iptal edilmiş olması nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
    Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.