2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28322 Esas 2014/7325 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/28322
Karar No: 2014/7325
Karar Tarihi: 25.03.2014

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28322 Esas 2014/7325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, Antalya'nın bir köyünde müşterek izinsiz kazı yapmak suçundan mahkum edilmişlerdir. Sanıklar olay yerinde hayvan aramak için olduklarını iddia etmişlerdir ancak tanıkların ifadesi ile birlikte suçun sabit olduğu görülmüştür. Mahkeme, 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamı dışında kalan bölgede izinsiz kazı yapmak suçunu işlediklerine hükmetmiştir. Mahkeme kararında, 2863 sayılı Kanunun 74/2, 5237 sayılı TCK\"nın 50/1-a, 52/2-4, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet yer almaktadır.
12. Ceza Dairesi         2013/28322 E.  ,  2014/7325 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
    Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/2, 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a, 52/2-4, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet.


    2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Suçtan zarar gören Kültür ve Turizm Bakanlığı"nın davaya katılmasına karar verildiği halde, gerekçeli karar başlığında Antalya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü"nün katılan olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
    Olay günü tanıklar... kendilerine ait olan ...ke ilçesi, ... köyü, ... yaylasında bulunan tarlalarında, sanıklar ... ve ..."u suç aletleri ile birlikte, izinsiz kazı yaparlarken yakaladıkları, tanıkların beyanlarına göre, sanıkların suç aletlerini olay yerinde bırakarak kaçtıkları, her ne kadar sanıklar olay yerinde kayıp olan hayvanlarını aramakta olduklarına dair beyanda bulunmuşlar ise de, gerek sanıkların olay yerinde ikamet etmemeleri, gerekse de tanıkların teşhis etmeleri karşısında, bu ifadelerin inandırıcı bulunmadığı, sanıkların kazı yaptıkları alanda birbirine yakın konumda 150 cm, 120 cm, 110 cm ve değişik ebatlarda olacak şekilde çukurlar kazmış oldukları ve eylemlerinin sabit olduğu, kazı yapılan alanın sit alanı veya 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi anlamında korunması gerekli bir yer olmadığı anlaşılmakla;
    Sanıkların, 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamı dışında kalan bölgede izinsiz kazı yapma eyleminin, aynı Kanunun suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 74/2. cümlesi ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değişik 74/1-2. cümlesine temas eden suçu oluşturduğu, sözü edilen hükümler somut olaya ayrı ayrı uygulanmak suretiyle lehe kanun karşılaştırması yapılarak sonucuna göre hüküm tesisi gerekirken hatalı değerlendirme ile değişiklik öncesi 74/2. cümlesi ile 5728 sayılı Kanun ile değişik 74/2. maddesinin karşılaştırmasının yapılması ve sanıklar hakkında 5728 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 74/2. maddesi uygulanarak hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin sanıkların beraatine karar verilmesi, olmadığı takdirde haklarında erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesinin uygulanması gerektiğine ilişkin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.