Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/20522 Esas 2014/15939 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/20522
Karar No: 2014/15939
Karar Tarihi: 03.07.2014

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/20522 Esas 2014/15939 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, kararın tefhim edilmesi için gerekli olan hükme ilişkin tüm hususların gerekçeleri ile birlikte açıklanması gerektiğini belirtmiştir. Eğer hüküm, gerekçeleri ile birlikte tefhim edilmediyse gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılıp tebliğ edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz süresinin başlangıcı, kararın tüm unsurlarının ve gerekçelerinin tefhim edildiği tarihtir. Tarafların kararın gerekçesini temyiz etmekte hukuki yararları bulunabileceğinden, davanın tümden kabulü yada reddi söz konusu olsa bile bu gibi durumlarda bile gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur. Kanun maddesi olarak da Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321/2 maddesi ve 5521 sayılı Kanun'un 8. maddesi belirtilmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2013/20522 E. , 2014/15939 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

KARAR
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 321.maddesinin 2.fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir).
Mahkemece, taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün HMK’nın 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı Kanun‘un 8.maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının “hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal“ olarak anlaşılması zorunludur.
Tarafların, gerekçeli karar tebliğ edilmeden önce, temyiz süre tutum dilekçesi veye gerekçeli temyiz dilekçesi sunmak suretiyle kararı temyiz ettikleri hallerde dahi, kararın gerekçesini dikkate alarak yeni temyiz gerekçelerine dayanmaları mümkün olduğundan, bu gibi hallerde bile gerekçeli kararın taraflara tebliği gerekir.
Davanın tümden kabulü yada reddi söz konusu olsa bile tarafların kararın gerekçesini temyiz etmekte hukuki yararları bulunabileceğinden, bu gibi durumlarda bile gerekçeli kararın yöntemince taraflara tebliği zorunludur.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda;
1-Gerekçeli karar kendisini tebliğ edilmeyen davacıya yöntemince tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten sonra ve gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432 ve 433. maddelerindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere;
2-Temyiz eden davalılar tarafından sunulan temyiz dilekçelerinin, HUMK"nun 433. maddesi gereğince davacıya yöntemince tebliğ edilerek, tebligat parçası eklendikten sonra gönderilmek üzere,Dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 03/07/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.