Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında: TCK"nın 89/4 ve CMK"nın 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
2 – Katılan sanık ... hakkında: TCK"nın 89/1, 89/2-b, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, katılan sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
A-) Sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, talep eden katılanın temyiz istemlerinin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine İADESİNE,
B-) Sanık ..."un mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- İki sınır arasında temel ceza belirlenirken, cezanın alt ve üst sınırını oluşturan ceza miktarları, suçun işleniş biçimi, kusur durumu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığının dikkate alınması esas olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla birlikte tanker sürücüsünün de tali derecede kusuru bulunması ve maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında üst hadden ceza tayini,
2- Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.