Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/26412 Esas 2013/10498 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık suçundan uygulama yapılırken temel ceza alt sınırdan uzaklaşılarak verildiği gibi gece nedeniyle artırımda mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş, sanıkların her bir müştekiye yönelik eylemleri nedeniyle ayrı ve bağımsız biçimde hüküm kurulmamış ise de; kararın gerekçe bölümünde her bir müşteki için ayrı ayrı değerlendirme yapıldığı için toplu uygulama yapılmasında bir isabetsizlik görülmemiş, sanıkların tekerrüre esas olabilecek birden fazla hükümlülükleri bulunduğu halde hangi ilamın tekerrüre esas alındığı hükümde gösterilmemiş ise de; bu hususta infaz aşamasında mahkemesinden karar alınması mümkün görülmüş, yine sanıklar ... ve ... hakkında başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan açılmış kamu davası bulunduğu halde bu suç yönünden bir karar verilmemiş ise de; zamanaşımı süresi içinde bir karar verilmesi mümkün görülmüş, yukarıda belirtilen hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. Maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.