Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1345 Esas 2016/9320 Karar Sayılı İlamı

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalılara ait kasapta çalışmaktayken 18.10.2012 de noterden ihtar göndererek, iş akdini 1475 sayılı Yasa"nın 14/1-5 maddesine göre emeklilik için yaş şartı hariç 15 yıl sigortalılık ve 3600 prim gününü tamamlaması sebebi ile feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ve bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davacının emeklilik nedeniyle işten ayrılmadığını, 04/09/2012 tarihinde vermiş olduğu dilekçesi ile iş yerinden kendi işini kurmak amacı ile istifa etmiş olduğunu belirterek davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı kabul edilerek kıdem tazminatı alacağının ve ispat ettiği sair taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı içeriği ve imzası inkar edilmeyen 04.09.2012 tarihli istifa dilekçesinde "...04/09/2012 tarihi itibariyle 8 hafta sonra 31/10/2012 tarihinde kendi işinin başına geçeceğinden iş akdimi feshediyorum..." açıklamasıyla beyanda bulunmuş, çalışmasını 31/10/2012 tarihine kadar sürdürmüş ve 01/11/2012 tarihinde sigortalılık süresi ve prim ödeme gün sayısının bildirilmesi için başvurmuş olup işten ayrılma iradesinin, yaş hariç emeklilik süresi nediniyle değil kendi işyerinde çalışma amacına bağlı olarak ortaya konduğunun anlaşılmasına göre davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 26.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.