Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/3963 Esas 2016/4448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müteahhitlik yapan sanık ..."nin katılanla emlakçılık yapan sanık ... vasıtası ile tanıştıkları, katılan ile sanık ..."nin aralarında adi yazılı şekilde arsa payı karşılığı kat sözleşmesi yaptıkları, bu sözleşmeye sanık ..."in de tanık olarak imzaladığı, sözleşme gereğince yapılacak iki dairenin katılana, diğer dairelerin de yükleniciye ait olduğunun kararlaştırıldığı, dairelerin tesliminin on iki ayda bitirilmesi kararlaştırıldığı halde dairelerin teslim edilmediği, sanık ... tarafından kendisine kalacak daireleri üçüncü kişilere kat irtifakı olarak sattığı, aradan uzun bir süre geçmesine rağmen inşaata başlanılmadığı, sanıkların dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia olunan olayda;
Arsanın kadastral ölçümlerinin yapılıp krokisinin hazırlandığı, sanık ile aralarında adi yazılı şekilde bir sözleşme yapıldığı, bu konuda belediyeye ruhsat için başvurulduğu, tapuda sözleşmeye uygun olarak kat irtifakı kurulduğu, toplam sekiz dairenin anlaşmada belirtildiği şekilde iki dairenin katılana bırakıldığı, sanık ile katılan arasındaki ilişkinin hukuki ihtilaf mahiyetinde kaldığı anlaşıldığından unsurları itibariyle oluşmayan dolandırıcılık suçundan verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
TTK"ya göre kurulmuş bir şirket olduğuna dair dosyada herhangi bir belge, delil, savunma ya da iddia olmaması karşısında tebliğnamede sanığın müteahhit olup “tacir ve şirket yöneticisi” olduğundan bahisle eylemin TCK"nın 158/1-h maddesinde yazılı olan dolandırıcılık suçunun unsurlarını oluşturup oluşturmayacağı görevinin üst dereceli mahkeme olan Ağır Ceza Mahkemesinin değerlendirilmesi gerektiğine yönelik görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında beraat kararına hükmolunması karşısında uygulama maddesi olarak CMK"nın 223. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki beraat kararı verilmesine ilişkin kısımda ""beraatine"" ibaresinden sonra gelmek üzere “CMK"nın 223/1-a fıkrası gereğince” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.