Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/10464 Esas 2009/16655 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Tazminatlar - Nafaka Artırımı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tazminatlara ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Yoksulluk nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının incelemesine gelince:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 14.07.2004 gün ve 5219 sayılı yasa ile değişik 427/2. maddesi ile taşınır mal ve alacak davalarında temyiz sınırı 21.07.2004 tarihinden itibaren 1000 YTL’ye çıkarılmıştır. 5219 ve 5236 Sayılı Yasalar uyarınca, her yıl “Yeniden Değerlendirme Oranına” göre bulunacak miktarlar dikkate alınarak, belirtilen konularda değer itibarıyla bu miktarların altında kalan kararlar kesindir.
Hukuk Genel Kurulunun 30.03.2005 gün ve 196-239 sayılı kararında da temyizde bağlanan yıllık nafaka miktarının gözetileceği açıklanmıştır. Benimsenen bu ilkeler doğrultusunda gerek temyiz, gerekse karar düzeltmeler de üst sınır yıllık nafaka miktarıyla belirlenmelidir.
Somut olayda nafaka artışının yıllık tutarı 2008 yılı için geçerli olan kesinlik sınırı 1250 TL"yi aşmadığından Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/2. maddesi gereğince temyiz edilebilme sınırı altında kalan nafaka takdirine ilişkin karar kesindir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple tazminatlar yönünden ONANMASINA, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple nafaka yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE,aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, temyiz peşin harcın yatıran davacıya geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 05.10.2009 (Pzt.)