5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/3944 Esas 2021/6479 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3944
Karar No: 2021/6479
Karar Tarihi: 24.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/3944 Esas 2021/6479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna muhalefetten sanık hakkında asıl kararla hükümlülük ve müsadere cezası vermiş, ek kararla da temyiz istemini reddetmiştir. Ancak sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, temyiz süresi usulüne uygun olarak kabul edilmiş ve temyiz talebi incelenmeye alınmıştır. 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesiyle 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenlemeyle cezaların indirilmesi, sanık yararına olacak şekilde değiştirilmiştir. Ayrıca, 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevi yerel mahkemeye ait olduğundan, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesine eklenen fıkra.

7. Ceza Dairesi 2021/3944 E. , 2021/6479 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Asıl kararla sanık hakkında hükümlülük, müsadere; ek kararla temyiz isteminin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yokluğunda verilen hükmün sanığa, bildirdiği adreste aynı konutta oturan yeğeni imzasına 15.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği, tebligat parçasında ehil ve reşit kaydının bulunmadığından yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın öğrenme üzerine temyizi süresinde kabul edilerek mahkemenin 04.05.2016 tarihli ek kararının kaldırılması ile 25.02.2016 tarihli asıl hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.