Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 50 ve 51. maddelerinin her ikisinin de kişiselleştirme kurumu ve birbirlerine önceliklerinin bulunmaması ve birinin diğerine göre daha lehe olduğunun ilke olarak ileri sürülemeyecek olması, lehe-aleyhe durumunun ancak somut olaydaki şartlar dikkate alınmak suretiyle belirlenmesi gerektiği, sanık müdafinin son celsede lehe hükümleri talep ettiği ve açıkça hapis cezasının paraya çevrilmesini talep etmediği de dikkate alındığında mahkemenin sanığa verilen cezayı erteleme yönündeki kararının isabetli bulunduğu, asli kusurlu olan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerine göre temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları gözetilerek, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayini gerekirken, alt sınırdan ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 24.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.