Bedelsiz senedi kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7569 Esas 2016/2529 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7569
Karar No: 2016/2529
Karar Tarihi: 08.03.2016

Bedelsiz senedi kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7569 Esas 2016/2529 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ve mağdur arasındaki araç alım satımı nedeniyle düzenlenen senedin bedelsiz kaldığı veya anlaşmaya aykırı olarak kullanıldığı iddiasıyla sanığa bedelsiz senet kullanma suçundan 5 ay hapis, 3.000 TL para cezası ve hak yoksunluğu cezası verildi. Ancak sanığın temyiz itirazları sonucunda, delil yetersizliği nedeniyle mahkumiyet kararı bozuldu ve sanık beraat etti. Kararda TCK'nın 156/1, 62/1, 52/2, 53/1 ve 58. maddeleri yer alıyor ve bedelsiz sened kullanmanın suç olduğu belirtiliyor. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 24.03.1989 gün ve 1998/1 Esas, 1989/2 Karar sayılı içtihadına göre, bedelsiz senedin kullanıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği vurgulanıyor. Ancak bu durumun senedin ödendiğine dair yazılı delil ibraz edilememesi nedeniyle sanığın beraat etmesine karar verilmiştir.

23. Ceza Dairesi 2015/7569 E. , 2016/2529 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bedelsiz senedi kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 156/1, 62/1, 52/2, 53/1, 58. maddeleri uyarınca 5 ay hapis, 3.000 TL. adli para cezası, hak yoksunluğu, mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanık arasında araç alım satımı nedeniyle düzenlenen ve imzalanan senedin sonradan araç kendisine iade edildiği halde sanık tarafından ... isimli kişiye ciro edilerek bu kişi tarafından da icra müdürlüğü aracılığı ile tahsil edilmek suretiyle bedelsiz kalan senedin kullanıldığı iddia edilen olayda;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Katılanın, senedin ödediğine dair yazılı delil ibraz edememesi ve Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 24.03.1989 gün ve 1998/1 Esas, 1989/2 Karar sayılı içtihadında, senedin bedelsiz kaldığı ya da anlaşmaya aykırı olarak kullanıldığının yazılı delille ispatlanmasının zorunlu olduğunun belirtilmiş olması karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.