Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8200
Karar No: 2021/3910
Karar Tarihi: 16.02.2021

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/8200 Esas 2021/3910 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2019/8200 E.  ,  2021/3910 K.

    "İçtihat Metni"

    BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 3. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK
    İLK DERECE MAHKEMESİ : Bigadiç Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin 1994-2017 yılları arasında triyaj olarak davalıya ait Bigadiç Bor İşletmesinde çalıştığı, iş akdinin işverence feshedildiği, kısmen kıdem tazminatı ödendiği, genel tatil çalışması yaptığı halde ücretinin ödenmediği, yıllık izin de kullandırılmadığı iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalıların Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, dosya kapsamı ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    İstinaf:
    Kararı davalı vekili istinaf etmiştir.
    Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
    Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile davacıya ödenen yıllık izin ücretinin mahsup edilmesi gerektiği gerekçesi ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden kurulan hüküm ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının kıdem tazminatı ve yıllık izine esas çalışma süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda;Davacı 1994-2010 yılları arasında belirli aralıklar ile 2011 yılından itibaren ise kesintisiz olarak davalı işyerinde çalıştığını iddia etmiştir. Dosya kapsamı hizmet döküm cetveli ve işe giriş bildirgelerine göre davacı 02/07/1994-11/07/1995 tarihleri arasında davalıya ait alt işveren işyerinde çalıştıktan sonra 19/07/1995-14/02/2000 tarihleri arasında İskeleköy Belediyesi işyerinden davacı adına çalışmalar bildirildiği, 14/02/2000-01/07/2002 tarihleri arasında her hangi bir çalışması bulunmayan davacının bu tarihten itibaren 30/04/2006 tarihine kadar isteğe bağlı sigortalığının bulunduğu görülmüştür. Davacı tanıkları 2010 yılından itibaren davalı işyerinde çalıştığını beyan kişiler olup çalışma bildirilmeyen dönemlerde çalışmanın varlığı ispatlanamamıştır. Davacının 18/05/2006 tarihinden itibaren fesih tarihine kadar bazı yıllar kesintili olmak üzere davalı şirket alt işveren işyerlerinde çalıştığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
    Davacının davalıya ait iş yerindeki ilk çalışma döneminin sona erdiği 11/07/1995 tarihi ile ikinci çalışma döneminin başladığı 18/05/2006 tarihi arasında 10 yıldan fazla süre geçmiş ise de davalının süresinde usulüne uygun zamanaşımı definde bulunmaması nedeniyle her iki çalışma döneminin birleştirilmesi isabetlidir.
    Ne var ki, davacının 14/02/2000-18/05/2006 tarihleri arasında davalı alt işverenlerinde geçen çalışması bulunmadığı halde bu dönemin çalışma süresinden sayılması doğru olmamıştır.
    Davacının 02/07/1994-11/07/1995 tarihleri arasında ve 18/05/2006 tarihinden itibaren fesih tarihine kadar kuruma bildirilen çalışma süreleri esas alınarak belirlenecek toplam çalışma süresi üzerinden kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti tekrar hesaplanmalı, davalı ödemeleri mahsup edilerek ve kazanılmış hak ilkesi de gözetilerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
    Mahkemece belirtilen husus gözetilmeksizin yazılı şekilde verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi