MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, dini ve milli bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiği iddiasıyla, kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, iş akdinin davacının rızası ile sona erdirildiğini, davacının alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak isteği kısmen hüküm altına almıştır.
D) Temyiz:
Kararı davalı avukatı tarafından temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece, gerekçeli kararda davacının aylık net 585 $ ücretle çalıştığının kabul edildiği belirtilse de ek bilirkişi raporunda aylık net 1400 $ ücret üzerinden yapılan hesaba göre kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacağına hükmedilmiştir.
HMK.’nun 298/2 maddesi gereğince sonradan yazılacak gerekçeli kararın kısa karara uygun olması, tefhim edilen kısa karara aykırı olmaması gerekir. Aksi halde, yargılamanın aleniyeti ilkesi zedelenmiş ve mahkeme kararına güven sarsılmış olacaktır. Asıl olan tefhim edilen kısa karardır. Gerekçeli kararın kısa karara uygun olmaması, çelişki yaratır ve gerekçeli kararın yok hükmünde olduğu anlamına gelir. Belirtmek gerekir ki, kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Kararı ile HMK.nun 298/2. Maddesine aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, gerekçe kısmında davacının aylık net 585 $ ücretle çalıştığının belirtilmesine rağmen hüküm altına alınan kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacağının ek bilirkişi raporunda aylık net 1400 $ üzerinden hesaplanan miktarlar olması, hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki niteliğinde olduğundan kararın salt bu nedenle bozulması gerekmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.