Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5382 Esas 2019/794 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nin 81, 53, 54, 63. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; maktul ..."ı kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12/11/2015 gün ve 2015/188 esas, 2015/316 karar sayılı hükmün, katılanlar ve sanık müdafii, katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 19/03/2018 gün ve 2017/2548 esas, 2018/1267 sayılı kararı ile " Aksi ispat edilemeyen sanık beyanına itibar edilmeyerek TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerektiği gözetilmeden oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini," gerekçesiyle hükmün bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece “Sanık hakkında sanığın savunmasına itibar edilerek haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği kabul edilmesi halinde sokak ortasında öldürülen her kadın cinayetinde bu tip olayların genel olarak yakın mesafeden olayı gören tanığının bulunmaması nedeni ile sanık savunmasına itibar edilerek her sokak ortasındaki kadın cinayetinde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması sonucunu doğuracağı, bu durumunda hak ve nefaset kurallarına da aykırı olacağından” bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede, tanığının bulunmaması nedeni ile sanık savunmasına itibar edilerek her sokak ortasındaki kadın cinayetinde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması sonucunu doğuracağı, bu durumunda hak ve nefaset kurallarına da aykırı olacağından” bahisle eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.