Tebliğname no : 12 - 2012/134042
Mahkemesi : Ermenek Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06/01/2012
Numarası : 2010/17- 2012/7
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusursuz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın teknik nezaretçiliğini yaptığı kömür ocağında, vardiya çavuşu olarak görev yapan ölenin, çalıştıkları sahadaki kömür bitince mevcut tahkimatı yıkmak amacıyla ehliyetsiz olmasına rağmen dinamit patlatarak yıkmaya çalıştığı, dinamit patlamasından 5-10 dakika sonra durumu görmek için kaza mahalline geldiğinde üzerine tavan göçmesi sonucu göçük altında kalması şeklinde gerçekleşen olayda, düzenlenen raporlara göre sanığın olayda tali kusurlu olduğu ve mahkemece de tali kusurlu kabul edilen sanık hakkında;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi göz önüne alınarak suçun işleniş biçimi, sanığın taksire dayalı kusurunun derecesi nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek sanığa fazla ceza tayini,
Kabule göre de; 1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendindeki kastının yoğunlu, (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- TCK"nın 50/4 maddesi gereğince taksirle işlenen suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezası uzun süreli de olsa para cezasına çevrilmesi mümkün iken, mahkemece "hükmedilen cezanın kısa süreli olmadığından ve böylece yasal olanak bulunmadığından" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gözetilerek CMUK.nun 321.maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.