Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/27543 Esas 2020/454 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/27543
Karar No: 2020/454
Karar Tarihi: 16.01.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/27543 Esas 2020/454 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı alt işveren olarak çalışan davacı, iş akdinin emeklilik nedeniyle feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan talep etmiştir. Mahkeme, kanıtlar ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Ancak, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay da, davalıların bazı temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vererek, mahkeme kararını bozmuştur. Davacının kullanmadığı ücretli izin süresinin kabul edilmesi hatalı bulunmuştur.
Kanun maddeleri:
- İş Kanunu, madde 17 (Kıdem tazminatı)
- İş Kanunu, madde 53 (Yıllık ücretli izin)
- İş Kanunu, madde 41 (Fazla çalışma süreleri ve fazla çalışma ücreti)
- İş Kanunu, madde 46 (Ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma ve yevmiye)

9. Hukuk Dairesi 2016/27543 E. , 2020/454 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01/01/2005-17/04/2014 tarihleri arasında davalı alt işveren ... İnşaat bünyesinde davalı asıl işveren ... nezdinde yol bakım ve onarım görevlisi olarak net 1.200,00 TL ücret ile çalıştığını, iş akdinin emeklilik nedeniyle feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada mevcut izin kullanım belgesine göre davacının 14-30/11/2013 tarihleri arasında izin kullandığı anlaşılmakla, kullandırılmayan ücretli izin süresinin hiç izin kullanılmamış gibi 120 gün olarak kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde ilgililere iadesine, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.