İhaleye fesat karıştırma iki kez - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/721 Esas 2019/8714 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/721
Karar No: 2019/8714
Karar Tarihi: 24.09.2019

İhaleye fesat karıştırma iki kez - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/721 Esas 2019/8714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın ihaleye fesat karıştırma suçundan iki kez mahkumiyet ve görevi kötüye kullanmadan ise beraat etmesi hükümlerini vermiştir. Ancak, Hazine vekilinin temyiz itirazı üzerine yapılan incelemeler sonucu, sanığın görevi kötüye kullanma suçunun ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ve bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığı için hüküm bozulmuştur. Aynı şekilde, sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Ancak, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK'nın 231/5-6. maddesine göre değerlendirilmesi gerektiği ve yasal gerekçeyle uygulanmamasının hatalı olduğu belirtilmiştir. Suçun işleniş şekline göre 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesi ve 53/5. maddesi gereği yasal işlem yapılması gerektiği de vurgulanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4, 53/1-a ve 53/5; 5320 sayılı Kanunun 8/1; CMUK'nın 321, 322/1 ve 326/son; 5271 sayılı CMK'nın 223/8.

5. Ceza Dairesi 2018/721 E. , 2019/8714 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhaleye fesat karıştırma (iki kez)
HÜKÜM : Görevi kötüye kullanma suçundan beraat ve mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Hazine vekilinin temyizinin beraat hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen görevi kötüye kullanma suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri gereğince 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, 16/04/2007 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında durma süreleri eklendiğinde dahi ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarihli ve 2008/149-163 E.-K., 13/11/2007 tarihli ve 2007/171-235 E.-K. sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceğinin CMK’nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu ve CMK"nın 231/8. maddesine 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen cümle de eylem tarihinde yürürlükte bulunmadığından 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların niteliği gereği yasal engel teşkil etmeyeceği gözetilerek, sanık hakkında kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmaması,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 24/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.