MAHKEMESİ : Kayseri 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2012/369-2013/674

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 29.03.2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın derdestlik nedeniyle reddine dair verilen 07.05.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, 5859 ada 7 ve 63 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, 17.04.2013 tarihli celsede 5859 ada 63 parsel sayılı taşınmaz yönünden davayı takip etmediklerini beyan etmiştir.
Mahkemece, 5859 ada 7 parsel sayılı taşınmaz Kayseri 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/890 Esas Sayılı dosyasında ortaklığın giderilmesi davasına konu olduğundan davanın derdestlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-5859 ada 63 parsel sayılı taşınmaz bakımından;
6100 sayılı HMK"nın “Taleple bağlılık ilkesi” başlığını taşıyan 26. maddesi gereğince “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, 5859 ada 63 parsel sayılı taşınmaz yönünden olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamış olması doğru değildir.
2-5859 ada 7 parsel sayılı taşınmaza ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece Kayseri 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/890 Esas Sayılı dosyasında dava konusu edilen 534 parsel sayılı taşınmazın 5859 ada 7 parsel sayılı taşınmaz ile aynı taşınmaz olduğu belirtilerek derdestlik nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ise de, tapu kayıtlarının incelenmesinden 534 parsel sayılı taşınmazın 5859 ada 63 parsel numarasını aldığı, 5859 ada 7 parsel sayılı taşınmazın eski 542 parsel sayılı taşınmaz olduğu ve anılan dosyada dava konusu edilmediği görülmektedir. 5859 ada 7 parsel sayılı taşınmaz yönünden davanın esası incelenerek karar verilmesi gerekirken davanın derdestlik nedeniyle reddine karar verilmesi de doğru görülmemiş, hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.