Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8999 Esas 2018/492 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8999
Karar No: 2018/492
Karar Tarihi: 21.02.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8999 Esas 2018/492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının düzenlediği bir ihale sonucunda ticari iletim hakkı kazandığını fakat kullanımını yapamadığını ve ilgili bedellerin iadesini istedi. Mahkeme, mücbir sebep nedeniyle kullanımın yapılamamasını kabul etti ancak kapasite tahsis ücretinin iade edilmemesi gerektiği sonucuna vardı. Mahkemenin bu kararı davalı tarafından temyiz edildi ancak temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri ise davacının istirim hakkını talep etmesi için temel olan Yasa'nın 51. maddesi olarak belirtildi.

23. Hukuk Dairesi 2015/8999 E. , 2018/492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalının düzenlediği Ocak 2012 aylık Enterkoneksiyon kapasite tahsisi ihalesinden 01.01.2012 -01.02.2012 tarihleri arasında kullanılmak üzere 15 MW"lık ticari iletim hakkı kazandığını ve Bulgaristan"dan aldığı elektriği Türkiye"ye ithat etmeye başladığını, ancak 21.01.2012 ile 28.01.2012 tarihi arasında Bulgaristan Enerji Bakanlığı"nın talimatı ile bütün ihracat programlarının durdurulmasından dolayı müvekkiline tahsis edilen 15 MW ticari iletim hakkını kullanamadıklarını ve enterkoneksiyon kullanım ücretinden ilgili süre için muaf tutulmalarını davalıdan istedikleri halde sözleşmede mücbir sebebin ... için düzenlenmesi nedeniyle kapasite tahsis ücretinin iade edilmediğini ileri sürerek, 35.891,35 Euro kapasite tahsis ücretini ödeme tarihinden itibaren faiziyle davalıdan istirdatına ayrıca kullanılmayan Enterkoneksiyon kullanım ücreti olan 5.240,20 TL"nin de ödeme tarihinden itibaren 6183 sayılı Yasa"nın 51 maddesinde öngörülen faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamından; davacının mücbir sebebi önceden öngörmesinin beklenemeyeceği gibi ortadan kaldırmaya da gücünün yetmesinin sözkonusu olmadığı, davalının bu tür durumları öngörerek mevzuatta yer vermemesinin bir eksiklik olduğu, kullanım bedeli ile kapasite tahsis bedelinin istirdatının yerinde olduğu, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınması gereen harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.