MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının taleplerinden sorumlu tutulabilmesi için öncelikle 4857 sayılı İş Kanunu"nun 2/6. maddesinde düzenlenen münhasırlık şartının gerçekleşip gerçekleşmediğinin yani davacının başka işverenler için çalışıp çalışmadığının kanıtlanması gerektiğini ve davacı ile davalı arasında işçi-işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı temyizi yönünden; taraflar arasında, işçinin 02.04.2007-30.11.2012 tarihleri arasındaki asıl işverene ait işte çalıştırılıp çalıştırılmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Asıl işverenin işçilik alacakların sorumlu tutulabilmesi için işyerinde mal veya hizmet üretimine ilişkin yürütülen işe yardımcı bir işin alt işverene bırakılması ve işçinin bu işte çalışmış olması zorunludur.
Uyuşmazlık konusu dönemde davacının çalışma kaydını bildiren şirketler ile davalı işveren arasında hizmet alım sözleşmesi bulunup bulunmadığı ve davacının alt işverenler emrindeyken davalı şirket ile ilgili olmayan başka işlerde çalıştırılıp çalıştırılmadığı araştırılmamıştır.
Davalı tarafından, davacının tüm çalışma dönemi boyunca münhasıran davalı asıl işveren işinde çalışıp çalışmadığının araştırılmadığı savunulmuş olup; davacının alt işverenler ile davalı arasında imzalanan sözleşmeler kapsamında ve davalıya ait işlerde çalıştırılıp çalıştırılmadığı belirlenmemiş ve tarafların bu yöndeki delilleri toplanmamıştır. Bu hususta gerekli araştırma yapılmalı ve sonucuna göre davalının sorumlu tutulacağı çalışma süresi belirlenerek hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ile karar verilmesi isabetsiz olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3-Davacı temyizine gelince, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının fazla çalışma talebi, işin niteliği, çalışılan işyeri ve tanıkların husumetli olması sebebi ile iddia edilen çalışmalar hayatın olağan akışına aykırı bulunduğundan reddedilmiştir. Ancak, tarafların iddia ve savunmaları, tanık anlatımları, davacının çalıştığı işyeri, yaptığı işin niteliği ve işin gerektirdiği çalışma düzeni birlikte değerlendirildiğinde; davacının haftanın altı günü 08:00-17:00 saatleri arasında ve bir saat ara dinlenmesi ile çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma alacağı belirtilen çalışma saatlerine göre hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Davacı işçinin hizmet süresi hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçi, 01.05.2006-19.11.2012 tarihleri arasında değişen alt işverenler nezdinde davalı asıl işveren işyerinde çalıştığını ileri sürmüş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hizmet süresi 08.01.2007-19.11.2012 tarihleri arasında kabul edilmiştir. Davacının sigortalı hizmet döküm cetvelinin incelenmesinde, 01.05.2006 tarihinde 1083992 sicil numaralı işverenden çalışmasının bildirildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının iddiası üzerinde durulmamış ve davacının 01.05.2006-08.01.2007 tarihleri arasında davalı asıl işverene ait işyerinde çalışıp çalışmadığı araştırılmamıştır. Belirtilen dönemde davacının çalışması bildirilen işyerlerinin hangi şirketlere ait olduğu, bu şirketlerin davalıdan ihale ile iş alıp almadığı ve davacının bu kapsamda çalışması bulunup bulunmadığı belirlendikten sonra oluşacak sonuca göre gerekirse bilirkişiden ek rapor aldırılarak; davacının hizmet süresine göre hüküm altına alınan alacaklar yeniden hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.