Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7383 Esas 2019/3174 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7383
Karar No: 2019/3174
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7383 Esas 2019/3174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi kapsamında kalan kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olduğunu belirtmiş ve sanık ile mağdur arasında uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiğini ifade etmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine vurgu yapmıştır. Kararın gerekçeleri doğrultusunda, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri, 6763 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/7383 E. , 2019/3174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık ve mağdurun, kollukta alınan ifadelerinde uzlaşmak istediklerini beyan ettikleri, tarafların 23/05/2011 tarihli uzlaşma teklif formlarında uzlaşmayı kabul ettiklerine ilişkin tutanakları imzaladıkları, mağdurun savcılıkta verdiği ifadede ve sunduğu 24.05.2011 tarihli dilekçesinde sanıktan şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi kapsamında kalan kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olduğu, sanık ile mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.