Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/1993 Esas 2017/1201 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2017/1993
Karar No: 2017/1201
Karar Tarihi: 14.06.2017

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/1993 Esas 2017/1201 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, bir site içerisinde beslenen köpeğin siteye ve daireye girişinin önlenmesi istemi reddedilmiştir. Ancak davacı vekili tarafından yapılan başvuru üzerine, Yargıtay 18. Hukuk Dairesi tarafından karar bozulmuş ve yeniden yapılan yargılamada mahkeme, önceki kararında direnmiştir. Davacı vekili direnme kararını temyiz etmiştir, ancak dosya içerisinde maktu temyiz karar harcı yatırıldığına dair makbuz bulunamamıştır. Bu nedenle, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434/2. maddesi gereğince dosya eksikliği giderilene kadar geri çevrilmelidir. Kanun maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen \"Geçici madde 3\" atfıyla uygulanmaktadır.

Hukuk Genel Kurulu 2017/1993 E. , 2017/1201 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki “site içerisinde beslenen köpeğin siteye ve daireye girişinin önlenmesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 12. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 01.03.2013 gün ve 2011/1073 E., 2013/251 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekilince istenilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 18. Hukuk Dairesinin 13.01.2014 gün ve 2013/16329 E., 2014/71 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Dava, davalının yönetim planına aykırı olarak site içerisinde beslediği köpeğin siteye ve daireye girişinin önlenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm yukarıda başlık bölümünde belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki hükümde direnilmiştir.
Direnme kararını davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisinde kararı temyiz eden davacının maktu temyiz karar harcı yatırdığına dair makbuz bulunamamıştır.
Buna göre;
6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 434/2.maddesi gereğince, mahkemece kararı temyiz eden davacıya maktu temyiz karar harcı yatırılmak üzere gerekli tebligat yapılarak eksikliğin giderilmesi için dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda yazılı noksanlığın tamamlanması için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 14.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.