Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13315 Esas 2022/11764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet



Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların eyleminin, cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1, daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması, ceza miktarı itibarıyla sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıkların eylemi cinsel amaçla gerçekleştirildiği nazara alınıp, sanıklar hakkında ceza tayin olunurken TCK'nın 109/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... ve Taner müdafinin müvekkillerinin mesnetsiz iddialarla suçlandığına, sanıkların savunmalarına itibar edilmediğine, müvekkillerinin suç işleme kastının olmadığına, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine kesin ve inandırıcı delil olmamasına rağmen mahkumiyet kararı verildiğine; sanıklar Taner ve Hasan'ın mağdurun ifadeleri doğrultusunda karar verildiğine, olayla ilgilerinin olmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 05.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.