3. Ceza Dairesi Esas No: 2013/31996 Karar No: 2014/18768 Karar Tarihi: 13.05.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/31996 Esas 2014/18768 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin yaralaması suçundan hüküm verdi. Ancak, sanığın mağduru yaralamasında netice sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan doğru ceza verilmediği belirlendi ve kararın bozulması gerektiği belirtildi. Bunun yanı sıra, sanığın ceza infazı süresince kendi alt soyu dışındaki kişiler için hapis cezasının infazı tamamlandıktan sonra velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanılmaması gerektiği de kararda belirtilen kanun maddeleri arasındadır. Karar, bu sebep ve detaylar dahilinde düzeltilerek onandı.
3. Ceza Dairesi 2013/31996 E. , 2014/18768 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında ..."ı yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede; 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Sanık hakkında ..."ı yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede ise; Sanığın mağduru yaralamasında netice sebebiyle ağırlaşmış yaralama niteliğindeki "yüzde sabit iz"in basit tıbbi müdahale giderilmesi mümkün bulunmadığı gözetilip, temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinden tayin olunması gerekirken TCK"nin 86/2. maddesinden eksik cezayla hüküm kurulmuş ise de; sonuç cezanın doğru belirlenmesi karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kendi alt soyu dışında kalan kişiler için hapis cezasının infazı tamalanıncaya kadar devam edeceğinin karar yerinde belirtilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden 1412 Sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince hükmün konu ile ilgili fıkrasının “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.