Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3393 Esas 2019/340 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3393
Karar No: 2019/340
Karar Tarihi: 15.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3393 Esas 2019/340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki davada, yargılamanın yenilenmesi talebi ayrı ve bağımsız bir dava olarak değerlendirildi. Yargılamanın yenilenmesi talebinin mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılarak karara bağlanması gerektiği vurgulandı. İlk derece mahkemesince verilen kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olduğu belirtilerek, dava dosyasının ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 374 ve devamı maddeleri, Geçici 3. madde ve bu madde nin 2. fıkrası, 1086 sayılı Kanun'un hükümleri.

11. Hukuk Dairesi 2017/3393 E. , 2019/340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/05/2017 gün ve 2017/58-2017/360 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 374 ve devamı maddelerinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi talebi, hukuki niteliği itibariyle ayrı ve bağımsız bir davadır. ... 23.05.1956 gün ve 8/9 sayılı kararında da yargılamanın yenilenmesi talebinin müstakil bir dava olduğu, bu sebeple harca tabi olduğu ve mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılmak suretiyle karara bağlanması gerektiği, evrak üzerinden değerlendirme yapılamayacağı hususu vurgulanmıştır.
İlk derece mahkemesince 10.05.2017 tarihinde verilen nihai nitelikteki kararın, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtikten sonra verildiği açıktır. Keza, dava dosyasında 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi ve belgeye de rastlanmamıştır. Bu meyanda, mahkemece evvelce verilen 2010/302 Esas 2012/72 Karar sayılı kararın Dairemizce karar düzeltme talebinin reddi suretiyle kesinleşmiş olmasının anılan Kanunun Geçici 3/2. maddesinin uygulanmasını gerektirmeyeceği, bir başka söyleyişle, bu durumun 10.05.2017 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle, mahkemece verilen kararın kanunyolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine ait olup, yasa gereğinin takdir ve ifası bakımından dava dosyasının ilk derece mahkemesine iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dava dosyasının kanunyolu incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere yerel ilk derece mahkemesine İADESİNE, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.