Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13265 Esas 2022/11745 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet



Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Tekerrüre esas alınan mahkumiyetin, hükümden sonra 17.10.2019 tarih ve Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesine eklenen fıkraya göre, uzlaştırmaya tabi hale getirildiğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve silahla tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde ise;
Tekerrüre esas alınan mahkumiyetin, hükümden sonra 17.10.2019 tarih ve Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesine eklenen fıkraya göre, uzlaştırmaya tabi hale getirildiğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Mağdure ile sanığın bir müddet resmi nikahsız olarak birlikte yaşadıktan sonra ayrıldıkları sanığın konuşmak üzere mağdurenin iş yerine gittiği ve ardından mağdurenin rızasıyla sanığın aracına bindiği yolda tartışmaya başladıkları, sanığın mağdureye yumruk vurmak suretiyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, yanındaki bıçağı gösterip "Ya benimle gelirsin, ya da seni öldürürüm" şeklinde tehdit ettiği,bunun üzerine mağdurenin kendisini hareket halinde olan araçtan aşağıya attığı, sanığın aracı durdurup mağdureyi kolundan tutarak zorla araca bindirdiği olayda, sanığın alıkoyma fiilinin henüz sona ermediği hususu dikkate alındığında eyleminin bir bütün olarak 5237 sayılı TCK'nın 109/2,3-a. maddesinde düzenlenen cebir, tehdit veya hile kullanılması suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, tehdit eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olduğu ve ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği gözetilmeden, eylemin ikiye bölünerek ayrıca tehdit suçundan da yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle CMK'nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 05.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.