6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4526 Karar No: 2019/798 Karar Tarihi: 13.02.2019
Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4526 Esas 2019/798 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, bir kişiyi tehdit ettiği gerekçesiyle suçlu bulunmuş ve mahkum edilmiştir. Ancak bu karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi bu dosyayı incelemeye göndermiştir. Sanığın tehdit suçunu işlediği iddiasıyla yargılandığına dair mahkeme belgelerine dayanarak, sanığın \"kafana, bacağına, ayağına sıkarım\" dediği iddia edilmiştir. Ancak bu eylem suç niteliği taşıyıp taşımadığı konusunda üst derece mahkeme kararının alınması gerektiğine karar verilmiştir. Bu nedenle Yargıtay 6. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin kararını bozmuştur. Kararda, TCK'nın 150/1. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın \"Daha az cezayı gerektiren hâl\" başlıklı maddesi gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.
6. Ceza Dairesi 2016/4526 E. , 2019/798 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11/05/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ... hakkında, katılan ...’a karşı işlediği tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; 05/01/2012 tarihli iddianame anlatımına göre, sanığın alacaklı bulunduğu katılanı "...kafana, bacağına, ayağına sıkarım" diyerek tehdit ettiğinin iddia edilmesi karşısında; eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hâl” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.