22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/6547 Karar No: 2019/4484 Karar Tarihi: 27.02.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6547 Esas 2019/4484 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/6547 E. , 2019/4484 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ... Başkanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti: Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar cevabının özeti: Davalılar, davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme kararının özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalı Belediyenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, emsal niteliğindeki kararlar ve kararlara esas alınan bilirkişi raporları çerçevesinde fazla mesai tespiti yapıldığı görülmektedir. Buna göre, davacıların haftada 5 gün ortalama 40 saat çalışma yaptıkları, hafta içi çalışmaları nedeni ile fazla çalışmalarının bulunmadığı, davacıların bir hafta Cumartresi bir hafta Pazar günü yaptığı çalışmalar nedeni ile aylık 14 saat fazla çalışması olduğu, Haziran ayında yapılan sergi hazırlıkları nedeni ile Mayıs ayında 20 günlük sürede ortalama 20 saat fazla çalışma yaptığı, davacıların Mayıs ayı için toplam fazla çalışma süresinin 34 saat olduğu tespitiyle hesaplama yapıldığı belirtilmiştir. Davacının sergiye hazırlık dönemi çalışmaları yönünden hesaplanan fazla çalışma isabetli ise de, Cumartesi ve Pazar günlerine yönelik çalışmalara ilişkin davacı tanık beyanları soyut olup belirtilen günler yönünden fazla çalışma alacağı hesaplaması yapılması hatalıdır. Cumartesi ve Pazar günlerine yönelik fazla çalışma ispat edilemediğinden hesaplama yapılmaması gerekmektedir. Yukarıda belirtilen nedenle, yazılı şekilde verilen karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.