Danıştay 4. Daire 2020/903 Esas 2021/1135 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/903
Karar No : 2021/1135

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Mühendislik Plastikleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, sahte fatura kullanıldığından bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden re'sen tarh edilen 2010/1 ila 12 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri ile kesilen tek kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine, Bölge İdare Mahkemesince; ilgili dönemlerde davacının fatura aldığı İkitelli Vergi Dairesi mükellefi … Plastik Tekstil ve Gıda San. İç ve Dış Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin, düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli olmadığı anlaşıldığından dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair Vergi Mahkemesi kararının kaldırılması istemiyle yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, katma değer vergisi indirimi yapılabilmesi için her şeyden önce indirimin yasal bir şekilde belgelendirilmesinin gerektiği, 3065 sayılı Kanun'un 29 ve 34. maddeleri ile 213 sayılı Kanun'un 3/B. maddesi uyarınca düzenlediği faturaların muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge olduğu kabul edilen mükellefe ait faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indirim konusu yapılamayacağı belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, fatura alınan mükellef hakkında 213 sayılı Kanuna muhalefetten herhangi bir işlem yapılmadığı, 2010 yılında vergi dairesince kod listesine alınarak hakkında inceleme yapıldığı ve inceleme sonucunda hiçbir yaptırıma, cezaya ve tarhiyata maruz kalınmadığı, olayda herhangi bir vergi incelemesinin bulunmadığı, takdir komisyonunun katma değer vergisi indirim reddi yetkisinin bulunmadığı, salt zaman aşımı süresini kesmek amacıyla takdir komisyonuna sevk işleminin yapıldığı, fatura alınan mükellef hakkındaki tespitlerin düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymada yeterli olmadığı, fatura içeriği emtiaların gerçekten alındığı, ödemelerin banka kanalıyla ve tahsilat makbuzu karşılığı çeklerle gerçekleştirildiği, emsal yargı kararlarının bulunduğu belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 134. maddesinin 1. fıkrasında, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu kurala bağlanmış, 359. maddesinin (b) bendinde ise gerçek bir muamele veya durum olmadığı halde bunlar varmış gibi düzenlenen belgeler, sahte belge olarak tanımlanmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisinin indirilebileceği hükme bağlanmıştır.
Katma değer vergisi, bünyesinde yer alan indirim müessesesiyle yansıtılabilir bir vergidir. Katma değer vergisi sisteminde mükellef ve sorumlu; üretim ve dağıtım kademeleri içinde, verginin tahsiline, indirimlerin yapılmasına, beyan edilip ödenmesine aracılık eder. Bu bakımdan indirim, mükellefiyete bağlı bir görev olduğu kadar aynı zamanda bir haktır. Katma değer vergisinde genel prensip, vergiye tabi teslimler üzerinden hesaplanan vergiden, alış faturalarında gösterilen verginin indirilmesidir. Katma değer vergisi indirimi hakkından yararlanabilmek için Kanun bazı şartların varlığını öngörmüştür. Bu şartların bir kısmı esasa, bir kısmı ise şekle ilişkindir. Katma değer vergisi, vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi halinde, zincirleme olarak kendi içinde otokontrol sistemi taşımaktadır.
Kayıt ve belge nizamına uyulması ve faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanması halinde, mal teslimi veya hizmet ifasına bağlı olarak tahsil edilen katma değer vergisinden, mükelleflerin kendilerine yapılan teslim ve ifaya ilişkin olarak ödedikleri katma değer vergisini indirmeleri mümkün olup, aksi durumda, faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının tespiti halinde, bu faturalarda yer alan katma değer vergisinin indirimi mümkün bulunmamaktadır.
Buna göre, alış belgelerinde yer alan katma değer vergisinin indirim konusu yapılabilmesi için, alış faturası ya da benzeri vesikalarda ayrıca gösterilmesi ve bu vesikaların kanuni defterlere kaydedildiğinin tevsik edilmesinin yanında, söz konusu belgelerin gerçeği yansıtması da gerekmektedir.
Yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerine göre, uyuşmazlığın esasını, davacıya anılan faturaları düzenleyen firmanın düzenlediği faturaların, gerçek bir mal ve hizmet satışını içerip içermediği, dolayısıyla sahte olup olmadığı hususlarının tespiti oluşturmakta olup, uyuşmazlığın çözümü için söz konusu belgelerin hukuki mahiyetinin anlaşılabilmesi bakımından, bu belgeleri tanzim eden mükellef hakkında yapılan incelemeler sonucunda tespit edilen hususların irdelenmesi gerekmektedir.
Davacının 2010 yılında fatura aldığı İkitelli Vergi Dairesi mükellefi … Plastik Tekstil ve Gıda San. İç ve Dış Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen 29/12/2015 tarih ve 2015-A-969/44 sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda özetle; 22/05/2006 tarihinde plastik ham madde imalatı faaliyetinde bulunmak üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, ancak sadece plastik ham madde toptan ticareti işiyle iştigal ettiği, 25/05/2006 tarihli yoklamada; adreste plastik ham madde toptan alım ve satım faaliyeti işi üzerine faaliyet göstereceği, iş yerinin büro vasfında olduğu, yoklama anında çalışan bulunmadığı, muhtelif ofis malzemeleri bulunduğu, 12/01/2007 tarihinde yapılan yoklamada; şirketin adreste faaliyetine devam ettiği, iş yerinin 75m2 olduğu, kirasının 1000,00 TL olduğu, tespit anında çalışan bulunmadığı, iş yerinde herhangi bir emtia bulunmamakla birlikte mal satışlarını direk alış yaptığı firma depolarından ve ardiyelerinden yaptığı, 12/09/2007 tarihinde yapılan yoklamada; şirketin büro şeklinde olan adreste faaliyetine devam ettiği, yoklama anında iş yerinde emtia ve çalışan bulunmadığı, 20/05/2008 tarihli yoklamada; adreste faaliyetine devam ettiği, iş yerinde numune bazında plastik emtia ile 4 tane ücretli çalışanın bulunduğu, 13/04/2010 tarihli yoklamada; iş yeri büyüklüğünün 100m2 olduğu, Bayrampaşa'da deposunun olduğu, iş yerinde 3 tane ücretli çalışan bulunduğu, iş yerinin büro olarak kullanıldığı, 24/06/2010 tarihli yoklamada; iş yerinde adreste faaliyetine devam ettiği, depo iş yerinde ücretli çalışan bulunmadığı, merkez iş yerinde ücretli üç kişinin çalıştığı, şirket aktifinde … marka bir aracın kayıtlı olduğu, 30/07/2010 tarihli yoklamada; şirketin şube iş yerindeki faaaliyetine son verdiği, iş yerinin kapalı ve faaliyetsiz olduğu, 14/02/2011 tarihli yoklamada; adreste plastik ham madde toptan alım ve satım, plastik poşet fason yapım, toptan satış işi ile iştigal ettiği, iş yerinin büro vasfında olduğu, 450,00 TL kirasının olduğu, muhtelif ofis malzemelerinin bulunduğu, bir deposunun olduğu, iş yerinde beş işçi çalıştığı hususlarının tespit edildiği, mükellefin 2010 yılında yaptığı satış tutarının 36.723.244,00 TL , KDV matrahının ise 35.585.237,74 TL olduğu, 2010 yılı muhtasar beyanlarına 3 ila 6 arasında ücretli çalışan bildiriminde bulunduğu, ilgili yıllarda mal alım ve satımının büyük bir kısmını yaptığı … Plastik ve İnş. Tic. Ltd. Şti., … Plastik San. İth. İhr. İç ve Dış Tic. Ltd. Şti. hakkında vergi tekniği raporu bulunduğu, 2010 yılında ithalat ve (haklarında herhangi bir olumsuzluk tespiti olmayan )yurt içi firmalar yoluyla alımını yaptığı plastik ham madde miktarının 425.300 kg olduğu, bu plastik ham maddenin ne kadarının ham madde olarak verilerek fason şekilde plastik poşet veya plastik mutfak/temizlik gereci üretildiğinin tespit edilemediği, ne kadarının ham madde olarak satıldığının bilinemediği, ancak mükellefin plastik mutfak/temizlik gereci ihracatının olması ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve iştiraki … AŞ.'ye kurban poşeti tesliminin, aksine delil olmaması nedeniyle gerçek kabul edileceği, 2010 yılında Ba formunda beyan edilen tüm alımlarının %96'lık kısmının sahte belgeye, %4'lük kısmının ise gerçek mal alım satımına dayandığı, bu kısmi gerçek satışın bir kısmını ihracat için düzenlenen faturalar oluştururken, bir kısmını da İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve iştiraki … AŞ.'ye düzenlenen faturaların oluşturduğu tespitlerine yer verilmiştir.

Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, yapılan yoklamada mükellefin iş yeri büyüklüğüne göre anılan hasılatı gerçekleştirebilecek fiziki kapasiteye sahip olmadığı, şube iş yerinde yapılan yoklamada faaliyetin bulunmadığının tespit edildiği, çok yüksek ciro yapıldığını beyan etmesine rağmen ödenecek vergilerin çok düşük olduğu, 2010 yılında alımlarının %96'sına tekabül eden iki mükellef hakkında da sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporu bulunduğu dikkate alındığında davacının aldığı faturaların gerçek bir mal ve hizmet karşılığı düzenlenmediği anlaşıldığından, aksi yöndeki Vergi Dava Dairesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 22/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.