Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2022 Esas 2020/5353 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2022
Karar No: 2020/5353
Karar Tarihi: 05.10.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2022 Esas 2020/5353 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde yer alan bir davada, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkum olduğu belirtiliyor. Ancak mahkemenin suç nitelendirmesi ve sanığa verilen adli para cezasının infazı ile ilgili hükümleri, yasaya aykırı olduğundan hüküm BOZULUYOR. Ancak yeniden yargılama yapılmayacağından sadece hüküm fıkrasının düzeltilmesi gerektiği belirtiliyor. Suçun yasal dayanağı ise Türk Ceza Kanunu'nun 209/2. maddesi olarak belirtiliyor. Sanığın hapis cezası yerine ödenmemiş adli para cezasının infazının gerektiği de 5275 sayılı Kanun'un 6545 sayılı değişikliği ile 106/3. maddesi uyarınca belirtiliyor.

11. Ceza Dairesi 2020/2022 E. , 2020/5353 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında bertakrip olarak ele geçirilen ve unsurları tam olmayan bono yönünden, değişen suç vasfına göre "özel belgede sahtecilik" suçundan kurulan hükümde uygulama maddesinin “5237 sayılı TCK’nin 209/2. maddesi delaletiyle” yerine, "5237 sayılı TCK’nin 209/1. maddesi delaletiyle" şeklinde yanlış gösterilmesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde uygulanacak olan 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde, 28/06/2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 6545 sayılı Kanun"un 81. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun‘un 322. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “5237 sayılı TCK"nin 209/1. maddesi delaletiyle” ile “Adli para cezasının ödenmeyen kısmının 5237 sayılı TCK"nin 52/4 maddesi gereğince hapse çevrileceğinin bildirilmesine” şeklindeki bölümler çıkartılarak yerlerine sırasıyla, “5237 sayılı TCK’nin 209/2. maddesi delaletiyle” ve “Ödenmeyen adli para cezasının 5275 sayılı Kanun"un 6545 sayılı Kanunla değişik 106/3. maddesi gereğince infazına” bölümlerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.