MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme olarak icrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat (sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında), ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet (sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre atılı suçtan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan İçişleri Bakanlığının kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve adına Hazine vekili tarafından katılma talep edilmesi karşısında, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı görevi kötüye kullanma suçunun TCK"nın 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirlenen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, sanık için suç tarihinin 2006 yılı olduğu, durma süreleri de eklendiğinde suç tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE,
Sanık ... hakkında verilen beraat, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Hükmün gerekçe kısmında görevi kötüye kullanma suçundan sanıklardan ... hakkında mahkumiyet, ... hakkında beraat hükümleri kurulduğu açıklandığı halde, hüküm fıkrasında ..."ın beraatine, ..."ın ise mahkumiyetine hükmedilerek hükmün karıştırılması,
UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık ... hakkında benzer nitelikteki eylemlerinden dolayı aynı suçtan açılmış olan kamu davaları bulunduğunun anlaşılması karşısında, diğer sanıklar hakkındaki eylemler nedeniyle aradaki fiili ve hukuki irtibat bağı da gözetilip, tüm mevcut davalar araştırılarak, derdest ise birleştirilmesinden, karara çıkmış ve kesinleşmiş ise onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesinden sonra suç ve iddianame tarihlerine göre eylemler arasında hukuki kesinti oluşup oluşmadığı ile zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri de gözetilerek, sanığa TCK"nın 257. maddesi gereğince verilecek cezadan aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapıldıktan sonra varsa kesinleşen dava dosyalarından verilen cezanın mahsubu ile oluşur ise aradaki fark kadar cezaya hükmedilmesi, hukuki kesintinin gerçekleşmesi halinde ise ayrı ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen mahkumiyet kararı verilen sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Yargılama giderinden hangi sanığın ne miktarda sorumlu olduğunun hüküm fıkrasında gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan İçişleri Bakanlığı vekili, O yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafileri ile sanıklar ... ve ..."ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek mahkumiyet hükümleri yönünden kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.