17. Hukuk Dairesi 2020/1219 E. , 2021/2606 K.
"İçtihat Metni"Davacılar ..., ..., ..., ..., ..., ... ile davalılar ..., ... arasındaki dava hakkında Kadıhan Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 13.04.2016 gün ve 2011/327-2016/267 sayılı hükmün Dairemizin 16/05/2019 gün ve 2016/13411- 2019/6280 sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davalı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Dosyanın yeniden yapılan incelemesi sonucunda:
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 440/III-1 maddesinde öngörülen karar düzeltme parasal sınırı 01.01.2019 tarihinden itibaren 19.680,00 TL olarak belirlenmiştir. Mahkeme hükmü anılan tarihten sonra incelenmekle, davalı ... vekilinin manevi tazminat yönünden ve davacılar ..., ..., ..., ... yönünden maddi tazminata ilişkin karar düzeltme dilekçesinin kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içeriğine, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre 6100 Sayılı HMK.nın geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 Sayılı HUMK.nın 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiçbirisine uygun olmayan davalı ... vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Davacılar, uyuşmazlığa konu kaza neticesinde yaralandıkları, yaralanmaları sebebiyle iş göremezlik zararı ile tedavi giderlerini talep etmişlerdir. Mahkemece adli tıp uzmanı bilirkişi tarafından hazırlanan raporda, 2000 doğumlu davacı ...’nın %3.3 sürekli maluliyeti, 8 ay ise iyileşme süresi olduğu, davacı 1928 doğumlu Mustafa’nın ise %33,2 sürekli maluliyeti ile 6 ay iyileşmesi süresi belirlenmiştir. Davacıların maluliyetleri doğrultusunda alınan 03.01.2014 tarihli hesap raporunda, davacı 2000 doğumlu Mustafa için 4.371,84 TL bakıcı gideri, 12.435,13 TL sürekli iş göremezlik zararı; 1928 doğumlu Mustafa için ise agili net asgari ücret üzerinden 3.396,81
TL geçici iş göremezli zararı ile 12.435,13 TL sürekli iş göremezlik zararı belirlenmiştir. Davalı tarafından rapora itiraz edilmiş, davacılar alınan hesap raporu doğrultusunda talebini 2000 doğumlu ... için 20.070,52, 1928 doğumlu ... için 15.831,94 TL’ye yükseltmiştir.
Mahkemece alınan ikinci maluliyet raporunda ise 2000 doğumlu ...’nın %11,2 sürekli maluliyeti ile 8 ay iyileşme süresi, 1928 doğumlu ...’nın ise maluliyeti değişmemiştir.
Yeni maluliyet durumuna göre 24.09.2014 tarihli hesap raporu alınarak davacı 2000 doğumlu ... için 4.530,31 TL geçici iş göremezlik zararı ile 4.511,24 TL sürekli iş göremezlik zararı;davacı 1928 doğumlu ... için ise pasif dönemde olduğu agisiz net asgari ücret üzerinden belirlenerek 3.062,02 TL geçici iş göremezlik zararı ile 12.474,78 TL sürekli iş göremezlik zararı belirlenmiştir.
Bilirkişi raporları arasında çelişki olması nedeniyle 01.06.2015 tarihli rapor alınmış olup 2000 doğumlu ... için geçici iş göremezlik zararı 4.530,51 TL, sürekli iş göremezlik zararının ise 67.473,78 TL olduğu, 1928 doğumlu ...’nın ise 3.062,02 TL geçici iş göremezlik zararı ile 25.218,18 TL sürekli iş göremezlik zararının olduğu belirlenmiştir.
Somut olayda, davacılar 06.06.2013 tarihli maluliyet raporuna itiraz etmedikleri,davalıların itirazı üzerine 09.09.2014 ve 01.06.2015 tarihli maluliyet raporları alındığı, davacı 2000 doğumlu ...’nın süreli maluliyetinde artış olup davacı 1928 doğumlu ...’nın ise maluliyetinin değişmediği, ancak maluliyet raporlarına göre yeniden 22.09.2014 ile 01.06.2015 tarihli hesap raporları alındığı ve en son alınan 01.06.2015 tarihli maluliyet ve hesap raporu hükme esas alınarak karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece kazanılmış haklar gözetilerek, ilk maluliyet raporuna itiraz etmeyen davacılar yönünden maluliyetin kesinleştiği dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken yeniden hesap raporlar alınması isabetli görülmemiştir.
4-Davacı 2000 doğumlu ... için dava dilekçesinde bakıcı giderine ilişkin zararın talep edilmediği halde 03.01.2014 tarihli hesap raporunda 8 aylık iyileşme süresince 4.371,84 TL bakıcı gideri hesap edilmiş,davacılar vekili tarafından 27.01.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile bilirkişi raporu doğrultusunda yükseltilmiştir. Buna göre dava dilekçesinde talep edilmeyen bakıcı giderlerine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre; 2000 doğumlu davacı ...’nın kaza tarihinde 9 yaşında olup kaza tarihindeki yaşı itibariyle kazanç getiren herhangi bir işte çalışması söz konusu olamayacağı ve bu yönden mahrum kalınan bir kazançtan bahsedilemeyeceğinden 01.06.2015 tarihli raporun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
Kabule göre, davacı 1928 doğumlu ...’nın kaza tarihinde 81 yaşında olup pasif devre hesabı yapılması gerektiği gözetilerek AGİ dahil edilmemiş asgari ücret üzerinden hesaplama yapılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalı ... vekilinin manevi tazminat yönünden ve davacılar ..., ..., ..., ... yönünden maddi tazminata ilişkin karar düzeltme isteğinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı ... vekilinin sair karar düzeltme isteğinin reddine; (3) ve (4) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 16/05/2019 gün ve 2016/13411- 2019/6280 sayılı kararı ile onanmasına ilamının ortadan kaldırılarak açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, tashihi karar ve temyiz peşin harçlarının istek halinde davalı ..."e geri verilmesine, 11.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.
