5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5671 Esas 2021/4437 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5671
Karar No: 2021/4437
Karar Tarihi: 15.04.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5671 Esas 2021/4437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı kanuna aykırılık suçuyla ilgili yerel mahkemenin verdiği düşme hükmünü incelendi. Suça konu kaçak akaryakıtın müsaderesine ilişkin mahallinde her zaman bir karar verilebileceği gözetilerek, vicdani kanı oluştuğu tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başka temyiz nedeni bulunmadığı ancak sanığın vefatı üzerine düşme kararı verildiğinden, münhasıran suç unsuru da oluşturmayan nakil aracının müsaderesinin mümkün olmadığı, bu cihetle katılan vekilinin nakil aracının müsaderesi gerektiğine yönelik temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, temyiz davasının esastan reddedilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 4. maddesi suçun niteliğini, 18. maddesi müsadere kurallarını ve 20. maddesi cezanın çerçevesini düzenlemektedir.

19. Ceza Dairesi 2020/5671 E. , 2021/4437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Düşme

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suça konu kaçak akaryakıtın müsaderesine ilişkin mahallinde her zaman bir karar verilebileceği gözetilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın vefatı üzerine düşme kararı verilmesi nedeniyle, sanığın suçluluğu ve nakil aracının müsadere koşullarının oluşup oluşmadığı sübuta ermediğinden, münhasıran suç unsuru da oluşturmayan nakil aracının müsaderesinin mümkün olmadığı, bu cihetle katılan vekilinin nakil aracının müsaderesi gerektiğine yönelik temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 15.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.