22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/6122 Karar No: 2019/4465 Karar Tarihi: 27.02.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6122 Esas 2019/4465 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/6122 E. , 2019/4465 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin haklı sebeple iş sözleşmesine son verdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile 2013 yılı Haziran ayına ait ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacağının belirsiz alacak davasına konu olamayacağı kabul edilerek bu alacaklar için davanın usulden reddine, fazla mesai ücreti için davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Mahkemece ücret ve yıllık izin ücreti taleplerinin belirsiz alacak davasına konu olamayacakları kabul edilerek, taleplerin usulden reddine karar verilmiş, red kısmı için davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir. Ancak davacı tarafından talep edilen ücret alacağı ile yıllık izin ücreti 17.07.2013 tarihinde yani dava açıldıktan sonra ödenmiştir. Bu halde, ücret alacağı ile yıllık izin ücretine yönelik talep bakımından, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi ve ayrıca 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/1. maddesinde düzenlenen “Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder.” hükmü nazara alınarak, dava tarihinden sonra ödeme sebebiyle konusuz kalan talep miktarı gerek vekalet ücretinin (karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 6. maddesi hükmü de gözetilerek) belirlenmesinde gerekse de yargılama giderleri bakımından davacı taraf lehine değerlendirilmesi gerekmektedir. Mahkemece, vekalet ücretleri ve yargılama giderleri yönünden, söz konusu kanun maddesinin nazara alınmaması yerinde değildir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.