Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/12132 Esas 2022/11870 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık ...’in, temyiz dışı sanık ...’in talimatıyla iş yerinin otomatik kepenklerini indirdiği bilâhare mağdurların, iş yerinden çıkıp gideceklerini söyleyerek kepenklerin açılmasını istemelerine rağmen her iki sanığın da kepenkleri açmadıkları ve mağdurların polisi cep telefonuyla arayıp polisin gelmesi üzerine kepenklerin açıldığı gözetildiğinde, kepenklerin kapatılması eyleminden sonra sanık ... ve temyiz dışı sanık ...’in atılı eyleminin TCK.nın 37/1. maddesi anlamında iştirak iradesi içerisinde, birlikte gerçekleştirdikleri anlaşılmakla, sanık ... hakkında TCK.nın 109/3-b maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
2)Oluşa ve dosya kapsamına göre; suç tarihinde sanık ...’in, her iki katılanın da iş yeri içinde bulunduğu sırada iş yerinin otomatik kepenklerini düğmeye basarak kapatıp, katılanların iş yerinden çıkışlarına engel olduğu eylemin tek bir fiile işlenmesi nedeniyle sanık ... hakkında TCK.nın 43/2. maddesi uygulanarak tek hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde mağdur sayısınca hüküm kurulması,
3)Tekerrüre esas alınan TCK.nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle tehdit suçuna ilişkin davanın uzlaşma sonucu düşürülüp düşürülmediği araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 06.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.