Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı katılan "e yönelik - çocuğun cinsel istismarı ve hakaret mağdurlar ile "a yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4231 Esas 2020/5691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı (katılan ..."e yönelik), çocuğun cinsel istismarı ve hakaret (mağdurlar ... ile ..."a yönelik)
HÜKÜM : Sanığın cinsel saldırı suçundan mahkumiyeti ile çocuğun cinsel istismarı suçundan beraatine ve hakaret suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına (mağdur sayısınca)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında katılan mağdurlar ... ile ...’a yönelik hakaret suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve katılan mağdurlar vekili ile sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz istemleri aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz kabul edilerek bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, incelemenin sanık hakkında cinsel saldırı ve çocuğun cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında katılan mağdurlar ... ile ...’a yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdur sayısınca) kurulan hükümlerin incelemesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdurlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında katılan ...’e yönelik cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay günü sanığın, işe gitmek için eşi tanık ..."le birlikte yürüyen katılanın arkasından gelerek eliyle kalçasına dokunma şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı göz önüne alınarak yapılan değerlendirmede suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde yer alan cinsel saldırı suçuna ilişkin anılan maddede öngörülen 2 yıldan 7 yıla kadar
hapis cezasının alt ve üst sınırları nazara alınıp, mahkemece gerekçe gösterilerek sanık hakkında teşdiden 2 yıl 6 ay hapis cezası tayin edilmiş ise de, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58. maddesiyle yeniden düzenlenen 5237 sayılı TCK"nın 102. maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde "cinsel davranışın sarkıntılık düzeyinde kalması halinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasına" hükmedileceğinin kabul edilmesi karşısında, anılan düzenlemenin lehe olduğu gözetilerek yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.