MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın mağdurun işçi olarak çalıştığı inşaatın zemin katına girip mağdur ve arkadaşlarına ait pantolon ceplerini karıştırırken yakalanması şeklinde gerçekleşen eylemde; mağdurun beyanına göre suça konu odanın kapı ve pencerelerinin açık olduğunu söylediği ve dosya içerisinde bu yere ilişkin bir bilgi ve krokinin bulunmadığı anlaşılmakla; eylemin gerçekleştiği ve zemin katındaki oda olarak ifade edilen yerin, inşaat halinde ve kapısı penceresi bulunmayan, bina vasfı dahi kazanmamış bir yere mi ilişkin olduğu, yoksa bina vasfını kazanmış bir yer mi olduğunun tam olarak anlaşılamaması karşısında; eylemlerin gerçekleştiği yerin kapısı ve penceresi takılmış bina vasfına haiz bir yer mi olduğunun hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edildikten sonra sonucuna göre bina vasfına haiz bir yer olduğunun tespiti halinde sanık hakkında TCK’nın 142/1-b. maddesinin uygulanması, aksi halde ise 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığa atılı suçun TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun tespiti halinde, TCK"nın 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Dairemizin 02/07/2019 tarih ve 2019/1515 Esas 2019/11972 Karar sayılı bozma ilamından önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 07/04/2015 tarihli kararda sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2012 tarih, 2012/1302 Karar sayılı mahkumiyet kararı nedeniyle birinci kez mükerrir sayılmasının 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma sonrası kurulan hükümde, belirtilen mahkumiyet kararı nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.