Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/9080 Esas 2016/9237 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Sendika Aidatı


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı sendika vekili, davalı ..."nin davacı ...-İş Sendikas"ının yıllardır örgütlü olduğu bir işyeri olduğunu, davalı bünyesinde çalışan ve müvekkili sendikaya üye olan işçilerin Sendika Ana Tüzüğü"ne göre sendikaya üyelik aidatı ödemeleri gerektiğini, davalı ..."nin işçilerden kestiği aidatları bu güne kadar müvekkiline ödemediğini, ödeme tarihinin kanunda ve taraflar arasında imzalanan toplu iş sözleşmelerinde kararlaştırıldığını iddia ederek 14.03.2012-02.09.2014 tarihleri arasındaki döneme ait aidat alacaklarının faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir.
Dava Belediye vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı Sendika vekilinin ıslah dilekçesindeki beyan ve yaptığı hesaba itibar edilerek 21.177,58 TL alacak hüküm altına alınmış ise de, davacı Sendika vekilinin ıslah dilekçesindeki hesaplaması 2012 yılı 3 üncü ayından 14.10.2014 tarihine kadar olan dönemi kapsamaktadır. Oysa ki dava 02.09.2014 tarihinde açıldığından, 2014 yılının 8 inci ayından sonraki aylara ait aidat alacağının hüküm altına alınması mümkün değildir. Hal böyle olunca, bilirkişi Av......"nün hazırladığı raporda belirtildiği üzere 2012 yılı 3 üncü ayından 2014 yılı 8 inci ayına kadar olan (bu ay dahil) dönem için hesap edilen toplam 37.349,36 TL aidat alacağından davacı Sendika"nın kabulünde olan 17.305,94 TL ödemenin mahsubu ile bakiye 20.043,42 TL alacağın hüküm altına alınması gerekirken, fazlaya hükmedilmesi hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.04.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.