MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali ve Tescil

... ile Hazine aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair Sivas 2. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 20.04.2010 gün ve 413/427 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR

Davacı dava dilekçesinde; 2004 yılında yapılan kadastro tespitleri sırasında 122 ada 1 sayılı parselin haksız yere Hazine adına tespit ve tescil edildiğini, 40 yılı aşkın süreden beri zilyet ve tasarrufunda bulunduğunu açıklayarak, tapu kaydının iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, dava konusu taşınmazın Hazine adına tarla niteliğiyle tespit ve tescil edildiğini, davacının taşınmaz üzerinde herhangi bir zilyetliğinin bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, kazanma süresi ve koşullarının davacı yararına oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik hukuki sebebine dayalı, TMK. nun 713/1 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddeleri gereğince açılan mülkiyetin aktarılmasına ilişkin tapu iptali ve tescil davasıdır.
Uyuşmazlık konusu 122 ada 1 sayılı parsel 25.8.2004 tarihinde yapılan kadastro çalışmaları sırasında 4925 m2 yüzölçümlü olarak ve tarla niteliğiyle belgesizden Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. Kadastro tutanağı 31.12.2004 tarihinde kesinleşmiştir. Kadastro tutanağının beyanlar hanesinde işgalci olarak gösterilen ...oğlu ..."ın davacının babası olduğu anlaşılmıştır.
Keşif tutanağı kapsamı, dosya içindeki bilgi ve belgeler, uzman bilirkişilerin raporları, teknik bilirkişinin rapor ve krokisi ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; 122 ada 1 sayılı parsel sayılı taşınmazın davacının babası Razi Gülmez’den kaldığı, ölümünden sonra mirasçıları arasında yapılan paylaşım sonucu dava konusu yerin davacı ...’e düştüğü; bu nedenle davacı tarafından tasarruf edile geldiği, zilyetlik süresinin 20 yılı aşkın bulunduğu, nitelik bakımından kazanmaya engel bir durumun söz konusu olmadığı, kazanma süresi ve koşullarının davacı yararına gerçekleştiği anlaşıldığından, davalı Hazine vekilinin esasa ilişkin tüm temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.
Davalı Hazine vekilinin yargılama giderlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince; kural olarak tapu iptali ve tescil davalarında dava; kayıt malikine, kayıt maliki ölü ise mirasçılarına yöneltilerek açılır. Bu tür tapu iptali ve tescil davalarında yine kural olarak davayı kaybeden taraf yargılama giderleri ve harçlardan sorumlu olur. (HUMK.nun 416,417) Bu bakımdan harç dışındaki yargılama giderlerinin davalı Hazineden alınıp davacıya verilmesi yönünde usul ve kanuna aykırı bir yön söz konusu değildir.
Ne var ki, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan bağışık olduğu halde, hükmedilen harcın davalı Hazineden alınmasına karar verilmesi yerinde görülmemiştir. Yüksek Yargıtay ve Daire uygulaması uyarınca Hazineye karşı açılan tapu iptali ve tescil davalarında başlangıçta alınan ¼ nispi harç ile başvuru harcının davacı üzerinde bırakılmasına, kalan eksik nispi harcın, Hazine davayı kaybetmiş ise, Hazinenin harçtan bağışık olması nedeniyle alınmasına yer olmadığına karar verilir. Bu harç, aynı zamanda davayı kazanan davacıdan da alınmaz.
Ancak bu husus HUMK. nun 438/7. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün iki nolu bendinde yer alan, “…73 TL olan karar ve ilam harcının peşin alınan miktarın mahsubu ile kalan 52.70 TL öncelikle davacıdan, bilahare davalıdan alınmasına…aynı hüküm fıkrasının üç nolu bendinde 7.30 TL başvurma harcının davalıdan alınarak davacıya verilmesine…” ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, bunun yerine “peşin alınan nispi harç ile başvuru harcının davacı üzerinde bırakılmasına, eksik 52.70 TL nispi harcın Hazinenin harçtan bağışık olması nedeniyle Hazineden alınmasına yer olmadığına” ibarelerinin yazılmasına, hükmün HUMK. nun 438/7. maddesi gereğince DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına 18.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.