13. Ceza Dairesi Esas No: 2013/9957 Karar No: 2013/10061 Karar Tarihi: 05.04.2013
Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/9957 Esas 2013/10061 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık elektrik hırsızlığı suçundan yargılanmış ancak mahkeme, katılan kurumun zararını tazmin ettiği gerekçesiyle sanığın beraatına karar vermiştir. Ancak temyiz edilerek Yargıtay'a gönderilen dosyada, ceza verilmesi gerektiği gözetilmeden beraat kararı verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle Yargıtay kararı bozarak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmemiştir ve sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'ın 322. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi ve 5271 sayılı CMK'ın 223/4-(a) maddeleri uygulanmıştır.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/9957 E. , 2013/10061 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Elektrik hırsızlığı HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.