5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9451 Esas 2021/4434 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9451
Karar No: 2021/4434
Karar Tarihi: 15.04.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/9451 Esas 2021/4434 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edildiği belirtilmektedir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecinin yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başka temyiz nedeninin yerinde görülmediği ancak 7242 sayılı Kanun’un sanık lehine hükümler içerdiği, aynı kanun kapsamında ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunlu olduğu belirtilmektedir. Bu kapsamda mahkemece, sanığın aynı suçtan açılmış başka ceza davası dosyalarının bulunup bulunmadığı tespit edilmeli, bu dosyalar arasında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmalı ve sonucuna göre yargılama süreçlerinin akıbeti ile sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği ifade edilmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5607 Sayılı Kanun’un 3/22. maddesi, 5/2. maddesi ve geçici 12. maddesi (2. fıkra), 7242 sayılı Kanun’un 61. ve 63. maddeleri, 5237 Sayılı TCK’nın 7. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/9451 E. , 2021/4434 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre ise;
Sanık hakkında UYAP ortamında yapılan araştırmada 17.08.2013 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan Eleşkirt Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/317 Esas sayılı dosyasının bulunduğunun da tespit edilmesi karşısında;
Yerel mahkemece; UYAP kayıtları taranarak, sanık hakkında aynı suçtan açılmış başkaca ceza davası dosyalarının bulunup bulunmadığı da tespit edilip hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle bu dosyalar arasında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması ve ulaşılacak sonuca göre yargılama süreçlerinin akıbeti ile sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 15.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.