12. Ceza Dairesi Esas No: 2013/9129 Karar No: 2014/6935 Karar Tarihi: 20.03.2014
2863 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/9129 Esas 2014/6935 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu Başkanlığı tarafından tescilli 1. derece arkeolojik sit alanındaki bölgede istinat duvarı yaptırdıkları iddia edilmiştir. Ancak, duvarın höyük eteklerindeki toprak yığınlarını engellemek ve bu yığınların iş yerlerine zarar vermesini engellemek için yapıldığı belirlenmiştir. Bu nedenle, gerçekleşen eylemde sanıkların zorunluluk hali bulunduğu gerekçeleri gösterilerek, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda 2863 sayılı Kanun'un 3. maddesi (Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu) ve 5271 sayılı CMK'nın 223/3-b maddesi (ceza verilmesine yer olmadığı haller) geçmektedir.
12. Ceza Dairesi 2013/9129 E. , 2014/6935 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık Hüküm : Tüm sanıklar hakkında; 5271 sayılı CMK"nın 223/3-b maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu Başkanlığı"nın 08/03/1984 tarih ve 177 sayılı kararı ile tescilli 1. derece arkeolojik sit alanı içerisindeki Kale Höyük eteğinde yer alan iş yerlerinin bulunduğu bölgeye izin almaksızın istinat duvarı yaptırdıkları iddia edilmiş ise de, bahse konu yerde mevcut olup höyük eteklerindeki taş, toprak, moloz döküntülerini engelleyen eski duvarın yıpranması nedeniyle suça konu istinat duvarının yaptırıldığı, kolluk kuvvetlerince düzenlenen 23/05/2011 tarihli tutanakta, beton duvarın bulunmaması halinde Kale Höyüğe ait toprak yığınının yağmurun etkisiyle iş yerlerinin üstüne kayarak çökme meydana getirebileceğinin, çökme durumunda da iş yerlerindeki şahıslar ve şahıslara ait mallar için tehlikeli sonuçlar doğabileceğinin belirtildiği, olay mahallinde icra edilen keşfe katılan bilirkişilerce de, önceden var olan duvarın, arkasında bulunan toprak yükü ile yağışlardan ve sulamadan oluşan su yükünü taşıyacak kapasitede olmadığının, duvar arkasındaki toprak yükünün duvara baskısının devam ettiğinin, suça konu betondan yapılmış perde duvarın da taş, toprak ve moloz döküntülerinden doğacak zararı önlemek için zaruri olarak inşa edildiğinin höyükteki olası kültür varlıklarına ve höyüğün fiziki yapısına zarar verilmediğinin belirlendiği anlaşılmakla, mahkemece sanıklar hakkında tesis edilen hükümde isabetsizlik görülmemiş, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin hatalı gösterilmesi de mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş olup, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılama sonunda sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığı, gerçekleşen eylemde sanıklar açısından zorunluluk hali bulunduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanıkların cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 20/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.