MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, arkadaşı olan davalıya 15.12.2008 tarihinde 30.000 ve 02.02.2009 tarihinde 25.000 TL olmak üzere toplam 55.000 TL borç verdiğini, bu paranın yapılan ihtarata rağmen geri ödenmediğini belirterek; bu bedelin temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının satın almak istediği taşınmazın satışına aracılık yaptığını,satış için 50.000 TL kaparo ödenmesi konusunda anlaştıklarını, davacı tarafından bu paranın kendisinin hesabına gönderildiğini, ancak davacının satıştan vazgeçmesi nedeniyle kaporayı geri istediğini, sözleşme gereğince kaporanın kendisine ait olduğunu belirterek geri vermediğini, sözleşmeye göre bu paranın kendisine ait olduğunu, 5.000 TL bedelinde komisyon alacağına mahsuben gönderildiğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş,hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı, davalı aleyhine ödünç ilişkisi iddiasına dayalı olarak eldeki davayı açmış; davalı ise bu iddiaya karşı koyarak, davacıdan ödünç almadığını, yapılan ödemenin davacıyla yapılan tellallık hizmet sözleşmesi nedeniyle kapora ve komisyon bedeli olarak ödendiğini savunmuştur. Davacı tarafından dayanılan banka ödeme dekontlarına göre davalıya 15.12.2008 tarihinde 30.000 TL ve 02.02.2009 tarihinde 25.000 TL paranın banka havalesi ile gönderildiği, havalede açıklama olarak “nakit borç” ibaresine yer verildiği anlaşılmaktadır. Davalı tarafın savunmasına esas tellallık sözleşmesinin incelenmesinde,sözleşmede düzenlenme tarihi 16.12.2008 tarihi olmakla birlikte sözleşmede yer alan ödemelerin sözleşme tarihinden sonra kaparo olarak 17.12.2008 tarihinde 30.000 TL ve 06.01.2009 tarihinde 20.000 TL alındığı yazılmıştır. Davacı, davaya konu havale ödemelerinin davalının dayandığı sözleşmeyle ilgisinin olmadığını savunmuş olup, sözleşmedeki ödeme tarihleri ile banka dekontlarındaki ödeme tarihlerinin ve miktarlarının farklı olduğu görülmektedir. Davacının dayandığı banka havale dekontlarında açıkça,"nakit borç" şerhi bulunduğuna göre,bu paraların davalıya borç olarak verildiğinin karine olarak kabulü gerekir. Davalı tarafından bu karineyi ortadan kaldıracak şekilde ödemelerin sözleşmeye istinaden yapıldığı hususu ispat edilememiştir. Bu durumda mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2-Bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.