Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2016/1331 Esas 2016/8538 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi borçlu, taşınmazların fiili net kullanımının gerçek büyüklüğünün çok altında gösterilmek suretiyle değerinin çok altında satıldığını ve sair fesih sebeplerini belirterek ihalenin feshini talep etmiş, mahkemece istemin reddi ile birlikte davacı aleyhine para cezasına hükmedilmiştir.
İİK’nun 134. maddesinin 2. fıkrasında mahkemece işin esasına girilmemesi halinde para cezasına hükmedilemeyeceği hususu düzenlenmiş, aynı maddenin 8. fıkrasında da; "İhalenin feshini şikayet yolu ile talep eden ilgili, vaki yolsuzluk neticesinde kendi menfaatlerinin muhtel olduğunu ispata mecburdur" düzenlemesi yer almaktadır.
Somut olayda, 600.000 TL muhammen bedelli taşınmazın 955.000 TL"ye satıldığı ve dolayısıyla satış bedelinin, taşınmazın muhammen bedelinin üzerinde olduğu anlaşılmaktadır. Satış ilanının şikayetçi borçlu vekiline 28.04.2015 tarihinde tebliğ edildiği ve borçlu tarafından bu tebligatın usulsüzlüğü ileri sürülmediğine göre, tebliğ tarihinden itibaren İİK"nun 128/a madddesi uyarınca 7 gün içinde icra mahkemesine kıymet takdir raporuna ilişkin şikayette bulunmadığı anlaşıldığından kıymet takdir raporunun kesinleştiği görülmektedir. Bu durumda zarar unsuru gerçekleşmemiş olup, borçlunun ihalenin feshini istemekte hukuki yararı yoktur.
Mahkemece istemin bu nedenle reddi yerine, işin esasının incelenerek sonuca gidilmesi yerinde değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden mahkeme kararı sonucu itibariyle doğrudur. Ancak bu durumda İİK"nun 134/2. maddesi uyarınca işin esasına girilemeyeceğinden borçlu aleyhine para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile .... İcra Hukuk Mahkemesi’nin 15.10.2015 tarih ve 2015/661 Esas-2015/971 Karar sayılı kararının para cezası ile ilgili 2. fıkrasında yer alan "dosya esastan incelendiği için %10 tazminatın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına" cümlesinin silinerek karar metninden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.