19. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/5427 Karar No: 2018/50 Karar Tarihi: 16.01.2018
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5427 Esas 2018/50 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İtirazın iptali davası hakkında verilen yerel mahkeme kararına yapılan istinaf başvurusu reddedilmiştir. Reddine ilişkin temyiz talebi de kesinlik sınırı nedeniyle reddedilmiştir. Kesinlik sınırı, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi ve yeniden değerleme oranıyla hesaplanmaktadır. Kararda bu sınırın 2017 için 41.530 TL olduğu belirtilmiştir. Temyiz konusu edilen miktarın bu sınırın altında olduğu için karar kesindir ve temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi ve 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesine eklenen EK-Madde 1'dir.
19. Hukuk Dairesi 2017/5427 E. , 2018/50 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ...Gıd. İnş. Oto. Nak. San. ve Tic. A.Ş vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 05/04/2017 gün ve 2011/138- 2017/186 E.-K. sayılı hükmün taraf vekillleri tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine yönelik kararına karşı davalı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar verilmiştir. Bu kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
- K A R A R -
Yerel mahkemece verilen 05/04/2017 tarihli karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine yönelik verilen karara karşı davalı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince verilen kararın miktar itibariyle kesin nitelikte bulunması nedeniyle reddedilmiştir . 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"a eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530 TL"dir. Temyize konu edilen miktarın 33.455,43 TL olması nedeniyle 05/04/2017 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenle davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin mahkemenin 18/09/2017 tarihli ek kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle 18/09/2017 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi